ชื่อของฉัน วัน ซาฟรี สยามสุดินหรือเรียกกันทั่วไปว่า บีดับบลิวเอส, ยืนสำหรับ พี่ชายวัน ซาฟรีฉันเกิดวันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2530 เซดาเนา, บันกูรันตะวันตก, นาตูนาหมู่เกาะเรียว ฉันเติบโตมาในสภาพแวดล้อมที่เรียบง่ายและท้าทาย ซึ่งเป็นภูมิหลังที่หล่อหลอมมุมมองชีวิตของฉันมาจนถึงทุกวันนี้

วัยเด็กที่เต็มไปด้วยการต่อสู้

ตั้งแต่อายุสามขวบฉันก็อยู่ด้วย มาย อาท็อก โทเค็น, ใน เกาะเซลูอันพ่อแม่ของฉันแยกทางกัน และเนื่องจากสภาพเศรษฐกิจที่ยากลำบาก แม่ของฉันซึ่งเสียชีวิตไปแล้ว ปาร์ตินี, จะต้องย้ายถิ่นฐานไป ตันจุงปินัง และ บาตัมในขณะที่พ่อของฉันผู้ล่วงลับ วัน มูฮัมหมัด อิซา (เอนเซก)อาศัยอยู่ในเมืองเซดาเนา

ฉันเรียนรู้เรื่องการทำงานหนักมาตั้งแต่เด็ก ตอนอายุหกขวบ ฉันช่วยคุณปู่ออกทะเล ถ้าจับอะไรไม่ได้ เราก็กินกัน มันเทศสับผสมข้าวสวยการศึกษาของฉันไม่ง่ายเลย ฉันไปโรงเรียนใน โรงเรียนประถมศึกษาเซลูอันและด้วยความกรุณาจากท่านผู้อำนวยการผู้เสียชีวิต วัน กาซิมฉันสามารถเรียนต่อได้แม้ว่าจะไม่มีเงินจ่ายก็ตาม

ฉันได้ศึกษาต่อที่ ซีดานาอู เอ็มทีเอส, โรงเรียนประจำอิสลามดารุลฟาลาห์แล้วจากนั้น โรงเรียนมัธยมตำรวจ Hang Tuah Bengkong บาตัมการศึกษาของฉันเป็นการต่อสู้ดิ้นรน ไม่ใช่แค่เรื่องความรู้เท่านั้น แต่เป็นเรื่องของการเอาตัวรอดด้วย

จากมอเตอร์ไซค์รับจ้างสู่ธุรกิจระหว่างประเทศ

หลังจากจบมัธยมปลาย ฉันได้ลองทำอาชีพต่างๆ เช่น พนักงานมินิมาร์ท, คนขับรถจักรยานยนต์รับจ้าง, จนกระทั่ง ช่างเชื่อมเรือในตันจุงอุนจัง. ฉันก็เปิดแล้ว ร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่และตัวแทนจำหน่ายตั๋วเครื่องบิน. แต่จุดเปลี่ยนในชีวิตของฉันมาถึงเมื่อฉันได้เข้าร่วมบริษัท โบรกเกอร์ฟอเร็กซ์ระหว่างประเทศนั่นคือจุดเริ่มต้นอาชีพของฉันในฐานะ การตลาด, พ่อค้า, จนกระทั่ง นักลงทุน.

ด้วยประสบการณ์และการทำงานหนัก ผมจึงสร้างฐานะทางการเงินที่มั่นคง แต่ลึกๆ ในใจผม ผมปรารถนาที่จะกลับบ้านและมอบความหมายให้กับบ้านเกิดของผมเสมอ

กลับหมู่บ้าน ช่วยเหลือหมู่บ้าน

ฉันเชื่อว่า ความสำเร็จที่แท้จริงไม่ได้หมายถึงแค่ความสำเร็จส่วนบุคคลเท่านั้น แต่ยังรวมถึงประโยชน์ที่เราแบ่งปันให้ผู้อื่นด้วย. ดังนั้นฉันจึงกลับมาที่นาตูนาและเริ่มการเคลื่อนไหว “กลับสู่หมู่บ้าน ช่วยเหลือหมู่บ้าน” — โครงการด้านสังคมที่มุ่งเน้นช่วยเหลือประชาชนที่ด้อยโอกาส

ผ่านโปรแกรมนี้ฉัน:

• แบ่งปัน สิ่งจำเป็นพื้นฐาน และ ความช่วยเหลือด้านเงินสด,
• การซ่อมแซมบ้านเรือนประชาชน,
• การเปิดโอกาสในการทำงาน,
• สร้าง มูลนิธินาตูนาเจ็ดเกาะ,
• สร้าง ร้านขายยาบนเกาะเซดาเนา,
• เริ่มต้น บีดับบลิวเอสคัพ, การแข่งขันกีฬาเยาวชน,
• และจัดตั้งองค์กรขึ้นมา ขบวนการเยาวชนนาตูน่า (GPN) เพื่อเป็นเวทีความร่วมมือระหว่างเยาวชน

ฉันยังส่งเสริมโครงการทางสังคมอย่างแข็งขัน เช่น อาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการสำหรับเด็กเซดาเนา และสนับสนุนกิจกรรมทางศาสนาและการศึกษาต่างๆ ในพื้นที่ห่างไกลของนาตูนา

ความมุ่งมั่นของฉัน

ฉันไม่อยากหยุดอยู่แค่นี้ ฉันต้องการขยายโครงการช่วยเหลือให้ ชาวประมงรวมถึงการจัดหาเครื่องมือทำการประมง การเพาะปลูกทางทะเล, และ การปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานของหมู่บ้าน. ฉันต้องการให้หมู่บ้านของฉันเป็น แข็งแกร่งขึ้น เป็นอิสระมากขึ้น และก้าวหน้ามากขึ้น.

ฉันรู้ดีว่าฉันไม่ใช่ใครเลย แต่ฉันเชื่อว่าด้วย ความตั้งใจจริง, การทำงานหนัก, และ ความรักต่อบ้านเกิดเราสามารถสร้างการเปลี่ยนแปลงที่แท้จริงได้

การปิด

หากคุณกำลังอ่านเรื่องราวนี้และกำลังเผชิญช่วงเวลาที่ยากลำบาก เชื่อฉันเถอะ — ตราบใดที่เรายังคงพยายามและไม่ลืมที่จะแบ่งปันเมื่อเรามีเพียงพอ ชีวิตก็จะค้นหาหนทางของมันเอง.

ฉันไม่ได้มาจากครอบครัวที่ร่ำรวย ฉันเติบโตมาด้วยหยาดเหงื่อและน้ำตา แต่ฉันเชื่อว่าเมื่อชีวิตสมบูรณ์ สิ่งที่ดีที่สุดที่ควรทำคือไม่กักตุน แต่คือการให้

ขอบคุณที่อ่านเรื่องราวการเดินทางในชีวิตของฉัน

ขอแสดงความนับถือ,
วัน ซาฟรี สยามสุดิน (BWS)
“กลับสู่หมู่บ้าน ช่วยเหลือหมู่บ้าน”