Central Cemaga เขต Bunguran ใต้ ระไน – นาตูนา 25 สิงหาคม 2568 – ท่ามกลางชีวิตเรียบง่ายของบ้านหลังเล็กๆ ในหมู่บ้าน Cemaga Tengah อำเภอ Bunguran Selatan ฉัน (BWS) ร่วมกับเพื่อนร่วมงานจาก ขบวนการเยาวชนนาตูน่า (GPN) ได้รับข่าวครอบครัวหนึ่งอยู่ในสภาพที่เลวร้าย

บ้านหลังนี้มีคนอยู่ 4 คน คือ เด็กพิการ 1 คน ผู้ที่มีความผิดปกติทางจิต (ODGJ)ผู้สูงอายุสองคน และผู้ใหญ่คนหนึ่งซึ่งเป็นเสาหลักของครอบครัว คุณยายคนหนึ่งเดินไม่ได้แล้ว ทำได้เพียงนั่งหรือนอนในบ้านเท่านั้น ส่วนหญิงชราอีกคนมีอาการปวดขาจนขยับตัวลำบาก แต่เธอยังคงพยายามหาเลี้ยงครอบครัว โดยมีลูกชายซึ่งเป็นชาวประมงคอยดูแล

เพื่อเสริมรายได้ เธอยังทำเค้กง่ายๆ ขายให้กับคนในท้องถิ่นอีกด้วย ธุรกิจเล็กๆ นี้ช่วยให้ครอบครัวของเธอสามารถดำรงชีพและตอบสนองความต้องการในชีวิตประจำวันได้

บ้านที่พวกเขาอาศัยอยู่นั้นเรียบง่ายมาก ห่างไกลจากคำว่าเพียงพอ ทว่าภายใต้ความเรียบง่ายนั้น พวกเขากลับเปี่ยมไปด้วยจิตวิญญาณและความอดทนอันยอดเยี่ยม แม้จะต้องเผชิญความยากลำบาก พวกเขาก็ยังคงช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

ระหว่างการเยี่ยมเยือน ผม (BWS) ได้นำความช่วยเหลือมาในรูปแบบของสิ่งจำเป็นพื้นฐานและเงินบริจาคพื้นฐานบางส่วน ถึงแม้จะไม่มาก แต่ผมหวังว่าความช่วยเหลือเล็กๆ น้อยๆ นี้จะช่วยบรรเทาภาระของพวกเขาได้ การเยี่ยมเยือนครั้งนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งของโครงการเช่นกัน “บาเล็ค กัมปุง ช่วยกัมปุง”ซึ่งเป็นการเคลื่อนไหวทางสังคมที่ฉันริเริ่มขึ้นเพื่อให้เกิดประโยชน์อย่างแท้จริงแก่ชุมชนนาทูน่า โดยเฉพาะผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือ

หลังจากนั้น การเดินทางของผม (BWS) กับทีม GPN ก็ดำเนินต่อไปจนถึงบ้านของชายอัมพาตคนหนึ่งในเขตเซมากา ผมจะเล่าเรื่องราวของเขาในบทความหน้า